Ο πόνος του χαμηλού

Ο πόνος του χαμηλού υποδεικνύει μια ασθένεια ή βλάβη στη σπονδυλική στήλη, τις νευρικές δομές, τους μαλακούς ιστούς, τα εσωτερικά όργανα, παρατηρείται με πυρετωδές καταστάσεις διαφόρων γένεσης. Είναι οξεία, ηλίθια, σταθερή, περιοδική, καύση, γυρίσματα, έκρηξη. Μερικές φορές συνδέεται με τη σωματική δραστηριότητα, τις αλλαγές στον καιρό. Οι παθολογίες, που εκδηλώνονται από τον πόνο στην κάτω πλάτη, διαγιγνώσκονται με βάση τις καταγγελίες, την αναισθητοποίηση, τα δεδομένα εξέτασης και τις πρόσθετες μελέτες: ακτινογραφία, MRI, CT. Πριν από τη διάγνωση, είναι απαραίτητη η ειρήνη, μερικές φορές επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν αλοιφές, λαμβάνοντας αναλγητικά.

Γιατί βλάπτει το κάτω μέρος της πλάτης

Σπονδυλικές ασθένειες

Μια κοινή αιτία του πόνου χαμηλότερης πλάτης είναι οι συγγενείς ανωμαλίες και οι αποκτηθείσες ασθένειες της σπονδυλικής στήλης. Η φύση του συνδρόμου του πόνου ποικίλλει. Ο πόνος που προκαλείται άμεσα από την παθολογική διαδικασία, συχνά περιοδική, τοπική, πόνο ή τράβηγμα, συνδέονται με τον καιρό, τη σωματική άσκηση, παραμένουν σε δυσάρεστη θέση.

Λόγω του σπασμού των μυών, το Lumbago (πλευρικό) εμφανίζεται-ένας αιχμηρός πόνος συνοδευόμενος από τον περιορισμό των κινήσεων. Με πολλές παθολογίες της σπονδυλικής στήλης, παρατηρείται η οσφυαλγία - πόνο, καύση ή καυσόξυλα, που ακτινοβολεί στο πίσω μέρος του μηρού. Οι οδυνηρές αισθήσεις βρίσκονται συχνά στο ριζοσπαστικό σύνδρομο. Μπορεί να ανιχνευθεί στις ακόλουθες ασθένειες της σπονδυλικής στήλης:

• Εκφυλιστικές παθολογίες: οστεοχονδρία, προεξοχή του μεσοσπονδύλιου δίσκου, μεσοσπονδύλιων κήλης, σπονδυλώση, σπονδυλοθεραπεία.
• Συγγενείς ανωμαλίες: ιεραρχία, lumbalization.
• Πολυετολογικές καταστάσεις: spondylolis, spondylolist.
• Αγγειακές ασθένειες: Παραβιάσεις της κυκλοφορίας της σπονδυλικής στήλης.
• Άλλες ασθένειες: Ασθένεια foreness.
• Δευτερεύουσες βλάβες νευρικών δομών: οσφυϊκή ριζοσπαστίτιδα, οσφυϊκή πυκνότητα, μυελοπάθεια διαφόρων γένεσης.

Καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης

Μικροί ή μέτριοι πόνοι πόνοι σημειώνονται για όλους τους τύπους καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης, η οποία σχετίζεται με τη μη βιολολογική ανακατανομή του φορτίου, την υπερτιμία των μυών και των συνδέσμων της πλάτης. Η πόνο εμφανίζεται ως αποτέλεσμα μιας δυσάρεστης θέσης του σώματος, κοιμάστε πολύ σκληρά ή πολύ μαλακά κρεβάτι. Το σύμπτωμα συνοδεύεται από:

• Λόρδωση
• Κύφωση.
• σκολίωση.
• Kyphoscoliosis;
• Σύνδρομο επίπεδης πλάτης.

Οστεοπόρωση

Το τράβηγμα ή η πόνο στις οδυνηρές αισθήσεις στην οσφυϊκή και θωρακική σπονδυλική στήλη για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι το μόνο σύμπτωμα της οστεοπόρωσης. Το σύνδρομο του πόνου εκφράζεται ρητά, εντείνεται μετά το φορτίο, πριν από την αλλαγή των καιρικών συνθηκών. Το σύμπτωμα παρατηρείται στις ακόλουθες ποικιλίες οστεοπόρωσης:

• Μετεμμηνοπαυσιακή.
• Νεανικός;
• Ιδιοπαθητικό;
• γεροντικός.

Παρόμοιοι πόνοι ανιχνεύονται σε ασθενείς με δευτερογενείς μορφές παθολογίας, λόγω γενετικών παθήσεων, ενδοκρινικών διαταραχών, χρόνιων μεταλλάξεων και λήψης κάποιων φαρμάκων. Η δευτερογενή οστεοπόρωση μπορεί επίσης να εμφανιστεί στο φόντο του συνδρόμου δυσαπορρόφησης, στις ηπατικές παθήσεις, στο KHPN, στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, καλά.

Η ενίσχυση του πόνου, η αύξηση της διάρκειας του πόνου μπορεί να σχετίζεται με την ανάπτυξη ενός παθολογικού κατάγματος. Άλλα σημάδια τραύματος συχνά δεν εκφράζονται, οπότε το κάταγμα συχνά παραμένει αδιάγνωστο.

Τραυματισμοί στη σπονδυλική στήλη

Η πιο συνηθισμένη ζημιά είναι η μώλωπα της σπονδυλικής στήλης. Σε ήπιες περιπτώσεις, η παθολογία εκδηλώνεται με μέτριο πόνο στην κατώτερη πλάτη, εντείνεται κατά τη διάρκεια των κινήσεων, το τοπικό οίδημα, και μερικές φορές αιματώματα και αιμορραγίες. Σε σοβαρές μώλωπες, οι νευρολογικές διαταραχές προστίθενται στα αναφερόμενα συμπτώματα.

Το κάταγμα συμπίεσης της οσφυϊκής σπονδυλικής στήλης συμβαίνει λόγω της βίαιης κάμψης του σώματος. Χαρακτηρίζεται από αιχμηρό πόνο, κρατώντας την αναπνοή κατά τη στιγμή του τραυματισμού. Στη συνέχεια, παρατηρείται αύξηση του πόνου σε περίπτωση στροφών του σώματος, ανιχνεύεται οίδημα μαλακού ιστού. Η ψηλάφηση της περιστροφικής διαδικασίας είναι οδυνηρή. Άλλα πιθανά κατάγματα περιλαμβάνουν βλάβη στα ARCs, εγκάρσιες διαδικασίες, περιστροφές.

Επιπλέον, ο πόνος στην πλάτη βρίσκεται σε ασθενείς με τραυματική σπονυλοολιστά και υπογονή των σπονδύλων. Οι οδυνηρές αισθήσεις είναι παροξυσμικές, μοιάζουν με το Lumbago, που συμπληρώνονται από την αίσθηση της σοβαρότητας και της μούδιασμα των κάτω άκρων.

Τραυματισμούς μαλακών ιστών και νεφρών

Ο τραυματισμός των μαλακών ιστών συνοδεύεται από ασήμαντο ή μέτριο ταχέως υποβαθμισμένο τοπικό πόνο, μικρό οίδημα. Οι αιμορραγίες είναι δυνατές. Δεν υπάρχει αίμα στα ούρα. Οι νεφρικοί μώλωπες εκδηλώνονται από τον πόνο και την ασήμαντη βραχυπρόθεσμη αιματουρία. Σε περίπτωση τραυματισμών στα νεφρά, το οδυνηρό σύνδρομο είναι έντονο, ο πόνος ακτινοβολεί στην κάτω κοιλιά, στη βουβωνική χώρα και στα γεννητικά όργανα. Ένα αιμάτωμα είναι ορατό στην οσφυϊκή περιοχή. Σε σοβαρές περιπτώσεις, παρατηρούνται έντονο πόνο, παρατεταμένη μακροεματουρία. Η κατάσταση σοκ αναπτύσσεται.

Λοιμώξεις της σπονδυλικής στήλης και του νωτιαίου μυελού

Η οστεομυελίτιδα της σπονδυλικής στήλης μπορεί να είναι αιματογενή, μετατραυματική, επαφή, μετεγχειρητική. Η οξεία μορφή της νόσου εκδηλώνεται με ταχέως αυξανόμενο πόνο στην πλάτη, σε συνδυασμό με ρίγη, πυρετό, σύνδρομο δηλητηρίασης και επιδείνωση σε γενική κατάσταση. Ο πόνος που σπρώχνει, εκρήγνυται, τόσο έντονη που εμποδίζουν τυχόν κινήσεις, αναγκάζουν τον ασθενή να παγώσει στο κρεβάτι. Στη χρόνια οστεομυελίτιδα, οι εκδηλώσεις εξομαλύνονται, σχηματίζεται μια φουτουλιά με πυώδη χωριστά.

Η φυματίωση της σπονδυλικής στήλης αναπτύσσεται σταδιακά. Αρχικά, παρατηρούνται περιοδικοί βαθιές πόνοι, ενισχυμένοι μετά το φορτίο, η αυξημένη ευαισθησία του δέρματος στην προβολή των προσβεβλημένων σπονδύλων. Σχηματίζεται η δυσκαμψία του βάδισης. Στο πλαίσιο της σημαντικής καταστροφής των οστικών δομών, η φύση του πόνου αλλάζει, καθώς προκαλείται από τη συμπίεση των ριζών των νεύρων. Ο πόνος γίνεται καίγοντας, ακτινοβολεί στα πόδια, συμπληρώνονται από παραισθησία, μούδιασμα.

Σε ασθενείς με σπαρδική απόστημα σπονδυλικής στήλης, ο πόνος είναι σοβαρός, βαθιά, χύνεται, σε συνδυασμό με ρίγη, υπερθερμία, μυϊκή ένταση. Η ταινία στις περιστροφές των σπονδύλων είναι οδυνηρή. Με την εξέλιξη της παθολογίας, εμφανίζεται το σύνδρομο Rooster, στη συνέχεια, η Paresis, οι διαταραχές των πυελικών οργάνων αναπτύσσονται.

Τοπικές φλεγμονώδεις διαδικασίες

Οι πυώδεις διεργασίες σε επιφανειακούς ιστούς και κοντά σε ίνες είναι συνοδευόμενες από έντονο πόνο στην πλάτη. Πιθανές αιτίες του συνδρόμου του πόνου είναι τα βράχια, τα καρβούνια και η παραβριτίτη.

Στις δύο πρώτες περιπτώσεις, το απόστημα σχηματίζεται στο δέρμα, μοιάζει με μια περιορισμένη, έντονα οδυνηρή σφραγίδα με διάμετρο 1 cm από πορφυρό ή πορφυρό-μπλε σκιά με μία ή περισσότερες ράβδους στο κέντρο. Ο πόνος εντείνεται γρήγορα, γίνεται σπασμωδική, παλλόμενη, απώλεια ύπνου. Γενική υπερθερμία, σημειώνονται αξιόπιστες ή μέτρια παραβίαση του γενικού κράτους.

Με την Paranephritis, αρχικά εμφανίζεται ένας έντονος πυρετός. Το σύνδρομο πόνου αναπτύσσεται μετά από 2-3 ημέρες. Οι πόνοι είναι πολύ έντονοι, μπορούν να δοθούν στο στομάχι ή στο υποχονδρικό, εντατικοποιούνται όταν περπατούν, κινήσεις, βαθιά αναπνοή. Σε ορισμένες μορφές παραφρίτιδας λόγω του πόνου, ο ασθενής παίρνει μια αναγκαστική θέση. Οι οσφυϊκοί μύες είναι τεταμένοι. Οίδημα, τοπική υπεραιμία, υπερθερμία ανιχνεύονται. Η κατάσταση είναι σοβαρή.

Μολυσματικές ασθένειες

Ο διάχυτος πόνος στον πόνο στην κάτω πλάτη, προκαλώντας την επιθυμία να αλλάξει η θέση του σώματος, είναι χαρακτηριστικές των οξείων λοιμώξεων, συνοδευόμενη από αύξηση του συνδρόμου θερμοκρασίας και δηλητηρίασης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οφείλονται σε μυοσίτιδα, συχνά σε συνδυασμό με πόνο στους μύες των άκρων. Παρατηρήθηκε με γρίπη, αμυγδαλίτιδα, οξεία αναπνευστική ιογενή λοιμώξεις. Μερικές φορές ο πόνος προκαλείται από βλάβη στα νεφρά. Οι μολυσματικές ασθένειες που συνοδεύονται από πόνο στην κάτω περιοχή της πλάτης περιλαμβάνουν:

• αιμορραγικός πυρετός.
• Ιαπωνική εγκεφαλίτιδα κουνουπιών.
• Ebola Fever;
• ασθένεια ποδιών και στόματος ·
• σοβαρή μορφή λοίμωξης από κοράνιους.
• Γενικευμένες μορφές βακτηριακών, μυκητιακών, ιογενών λοιμώξεων.

Σε αρκετούς ασθενείς, ο πόνος στην πλάτη παρατηρείται με καταιγίδα κυτοκίνης - μια φλεγμονώδη αντίδραση που αναπτύσσεται στο φόντο των σοβαρών μολυσματικών ασθενειών. Η επιδημιολογική μυαλγία συνοδεύεται από έντονους παροξυσμικούς πόνους μέχρι 10 λεπτά, τα οποία εμφανίζονται όχι μόνο στην κάτω πλάτη, αλλά και σε άλλα μέρη της πλάτης, στην περιοχή του κοιλιακού τοίχου, του στήθους, των άκρων. Επαναλαμβάνεται με διάστημα 30-60 λεπτών. Σε συνδυασμό με τη ρινίτιδα, την επιπεφυκίτιδα, τη σοβαρή υπερθερμία.

Άλλες μυϊκές αλλοιώσεις

Ο πόνος στον πόνο στους μύες της οσφυϊκής περιοχής καθορίζεται μετά από έντονη σωματική άσκηση - την απόδοση ασκήσεων δύναμης για τους μύες της πλάτης, μια μακρά διαμονή σε μια αναγκαστική θέση με τεταμένη χαμηλότερη πλάτη. Η μυαλγία υποχωρεί σε κατάσταση ηρεμίας, εντείνεται κατά τη διάρκεια των κινήσεων, αποδυναμώνει μετά τη θέρμανση, τακτοποιημένα ζεστά, εξαφανίζεται μετά από λίγες μέρες.

Τα μυοσίτια αναπτύσσονται όχι μόνο με μολυσματικές ασθένειες, αλλά και μετά από υποθερμία ή υπερφόρτωση, στο πλαίσιο της εξωγενούς δηλητηρίασης, μεταβολικές διαταραχές. Συνοδεύεται από μακροπρόθεσμο πόνο. Υπάρχουν επίσης ειδικές μορφές μυοσίτιδας:

• συγκεκριμένη μολυσματική μυοσίτιδα για σύφιλη και φυματίωση.
• Ιδιοπαθητική, νεανική δερματομυοσίτιδα και πολυμοσίτιδα.
• Πολυμοσίτιδα και δερματομυοσίτιδα για ογκολογικές παθολογίες, συστηματικές ασθένειες του συνδετικού ιστού.

Οι χρόνιοι διάχυτοι πόνοι σε ολόκληρο το σώμα, συμπεριλαμβανομένης της κάτω πλάτης, παρατηρούνται με ινομυαλγία. Συνδυάζονται με διαταραχές του ύπνου, ασθένεια, νευρωτικές διαταραχές.

Άλλες ασθένειες

Εκτός από τις αναφερόμενες παθολογίες της κάτω πλάτης, μπορούν να ενοχλούν με τέτοιες συνθήκες όπως:

• Όγκος της σπονδυλικής στήλης, του νωτιαίου μυελού: Σάρκωμα, αιμαγγείωμα, μεταστάσεις, ενδομυελικά και εξωσχολικά νεοπλάσματα του νωτιαίου μυελού.
• Νεφρική νόσο: πυελονεφρίτιδα, σπειραματονεφρίτιδα, ουρολιθίαση, καρδιακή προσβολή νεφρών, θρόμβωση νεφρικής φλέβας, κύστη νεφρού, καρκίνος νεφρού, πυώδεις διεργασίες.
• Κληρονομικές ασθένειες: κληρονομική παρεγκεφαλίδα Ataxia Pierre-Marie.
• Εξωγενές δηλητηριώδεις: κατάχρηση φαινυλοπροπανολαμίνης.
• Παθολογίες της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων: ενδοκαρδίτιδα Leffler, ανεύρυσμα της κοιλιακής αορτής.
• Όροι έκτακτης ανάγκης: Hemotransfusion Shock.

Για τις ασθένειες της λεκάνης, μερικές φορές σημειώνεται η ακτινοβολία του πόνου στην κάτω πλάτη. Η εμφάνιση ενός συμπτώματος είναι δυνατή με μια σειρά από θηλυκές ασθένειες, καρκίνο του προστάτη, προβολή, σιγμοειδές.

Διάγνωση

Η πρωτογενή διάγνωση διεξάγεται από έναν ορθοπεδικό τραυματολόγο. Παρουσία νευρολογικών συμπτωμάτων του ασθενούς, ο νευρολόγος εξετάζει. Ο γιατρός συνεντεύξεις τον ασθενή, εκτελεί αντικειμενική εξέταση. Σύμφωνα με τη μαρτυρία, διορίζονται διαβουλεύσεις ενός χειρουργού, ρευματολόγου, ουρολόγου και άλλων ειδικών. Το διαγνωστικό πρόγραμμα μπορεί να περιλαμβάνει:

• Νευρολογική εξέταση. Στη διαδικασία της έρευνας, ο ειδικός αξιολογεί τα αντανακλαστικά, τη μυϊκή δύναμη, τον συντονισμό των κινήσεων, τη βαθιά και επιφανειακή ευαισθησία.

• X -Ray. Στις ακτινογραφίες του οσφυϊκού τμήματος, κατάγματα, είναι ορατά μείωση στο ύψος των μεσοσπονδύλων δίσκων, άλλες εκφυλιστικές μεταβολές, ογκομετρικούς σχηματισμούς, σημάδια φλεγμονωδών διεργασιών και σπονδυλολλαγωγής. Εάν είναι απαραίτητο, οι τυποποιημένες ακτινογραφίες συμπληρώνονται με λειτουργικές μελέτες.
• Άλλες μεθόδους νευροαπεικόνισης. Για να διευκρινιστούν τα δεδομένα της ακτινογραφίας, χρησιμοποιούνται CT και MRI. Κατά τη διάρκεια της υπολογιστικής τομογραφίας, η δομή των στερεών δομών μελετάται λεπτομερώς, η κατάσταση των συνδέσμων και των μεσοσπονδύλων δίσκων εξετάζεται στη μαγνητική τομογραφία. Για να αποκλειστεί η στένωση, εκτελείται μυελογραφία.
• Λειτουργική έρευνα. Η κατάσταση των μυών και της νευρικής αγωγιμότητας αξιολογείται με τη χρήση ηλεκτρομυογραφίας, ηλεκτροωρτογραφίας και μελέτες των προκληθείσες δυνατότητες.
• Εργαστηριακές εξετάσεις. Για να επιβεβαιωθεί η μολυσματική φύση της ασθένειας, ο προσδιορισμός του παθογόνου παθογόνου κάνει εξετάσεις αίματος και μικροβιολογική εξέταση. Για την ανίχνευση των νευροθέτησης, χρησιμοποιούνται ορολογικές αντιδράσεις.

Σύμφωνα με τη μαρτυρία, εκτελούνται υπερηχογράφημα των νεφρών, των προστάτων, των πυελικών οργάνων, των δοκιμών ούρων, της κοιλιακής αορτής, άλλων μελετών και άλλων μελετών.

Θεραπεία πόνου γραμμής

Βοήθεια στο στάδιο του προ -νοσηλευτή

Με τραυματική βλάβη στη σπονδυλική στήλη, είναι απαραίτητο να τοποθετήσετε τον ασθενή στην ασπίδα και να παραδώσετε αμέσως στο ιατρικό ίδρυμα. Σε περίπτωση μη ανθρώπινου πόνου, είναι απαραίτητο να μειωθεί το φορτίο στο πίσω μέρος, να βελτιστοποιηθεί η θέση του σώματος κατά τη διάρκεια της εργασίας και της ανάπαυσης. Το σύνδρομο οξείας πόνου αποτελεί ένδειξη για τη διαβούλευση ενός νευρολόγου.

Πριν από την εξέταση εμπειρογνωμόνων, είναι δυνατή μια ενιαία πρόσληψη αναλγητικών. Στην οσφυϊκή, οσφυϊκή -ακτινοβολία που προκαλείται από προηγουμένως διαγνωσμένες εκφυλιστικές ασθένειες της σπονδυλικής στήλης, επιτρέπεται η χρήση της θέρμανσης και των παυσίπονων των τοπικών πράξεων. Εάν υπάρχει υποψία για την παρουσία μολυσματικής διαδικασίας, δεν εμφανίζονται τοπικά κεφάλαια.

Συντηρητική θεραπεία

Η βάση της θεραπείας είναι τα φυσιοθεραπευτικά μέτρα και η φαρμακευτική θεραπεία. Ο ασθενής έχει συνταγογραφηθεί ένα προστατευτικό καθεστώς. Εφαρμόστε τις ακόλουθες μεθόδους:

• ΜΣΑΦ. Αποτελεσματική στους οξείους και χρόνιους μύες και τη σπονδυλική στήλη. Χρησιμοποιείται με τη μορφή δισκίων, τοπικών προϊόντων.
• Νευροτροπικές βιταμίνες. Οι ασθενείς εισάγονται από βιταμίνες Β, οι οποίες ενισχύουν την επίδραση των φαρμάκων άλλων ομάδων, βοηθούν στη μείωση του πόνου.
• Τοπικά αναισθητικά. Με επίμονα και οξείους πόνους, εκτελούνται θεραπευτικοί αποκλεισμοί με αναισθητικά. Για να βελτιωθεί το αποτέλεσμα της θεραπείας, τα παυσίπονα συνδυάζονται με γλυκοκορτικοστεροειδή.
• Φυλεοποίηση. Εφαρμόστε υπερήχους, μαγνητοθεραπεία, διαδερμική ηλεκτρική διέγερση, θεραπεία με λέιζερ, ηλεκτροφόρηση φαρμάκου. Είναι δυνατόν να συνταγογραφήσετε μασάζ, χειροκίνητη θεραπεία, βελονισμό.

Χειρουργική θεραπεία

Δεδομένων των χαρακτηριστικών της παθολογίας, πραγματοποιούνται οι ακόλουθες χειρουργικές επεμβάσεις:

• Αστάθεια: inter -core spondylodesis, transpedicular στερέωση, σταθεροποίηση με πλάκες.
• Όγκοι, οστεοπόρωση, οστεομυελίτιδα, φυματίωση: sequestralctomy, σπονδυλοπλαστική, κυφοπλαστική, εταιρική.
• Μεσοσπονδύλιες κήλες: ντισκοτομή, μικροδισκυκτομή, νουκλεοπλαστική.
• Βάζοντας το σπονδυλικό κανάλι: λαμινηκτομή, όγκο, αποσυμπίεση στίξης δίσκου.

Κατά την μετεγχειρητική περίοδο, συνταγογραφούνται αναλγητικά, αντιβιοτικά. Τα μέτρα αποκατάστασης περιλαμβάνουν θεραπεία άσκησης, μασάζ, φυσιοθεραπεία.